Cahıt Sıtkı Tarancı Hayatı Ve Şıırlerı

[cicek]

KULAK VER Kİ

Kulak ver ki havasında bahçemizin,
Gök maviliğinden, dal yeşilliğinden
Bir türkü söylenmede kendiliğinden
Nasıl dinlersen öyle, sen veya hazin

Kulak ver, dolaşan ruhumuzu tel tel
Dallardaki tomurcukları ürperten
Bir türkü söylenmede kendiliğinden
Dinlenmedikçe ömrün artar, öyle güzel

[cicek]

MADEM Kİ VAKİT AKSAM



Madem ki vakit akşam
Madem ne evim barkım
Ne de bir tek aşinam
Açılsın gizli sofram
Gelsin kadehte rakım
Dostum, neşem ve şarkım
Madem ki vakit akşam

MEZARLIK


Ve şehrin şenliğine karşılık
Susar servileriyle mezarlık
Susar ve hatırlar: Bu kırık
Aynadaki hazin perişanlık

Sizindir, siz gafil, siz bihaber
İnsanlar bilseydiniz ne bekler
Bir gün açmak için bu çiçekler;
Ölülerin sükûnu çiçekler

[cicek]

MİSAFİR



Bir gece misafirim olsan yeter
Dolar odama lavanta kokusu
soğur sevincinden sürahide su
Ay pencerede durup durup güler

Havva kızlarının en dilberini
Görsün diye aya karşı soyunsan
Okşasam, öpsem, koklasam bir zaman
Vücudunun ürperen her yerini

Teneffüs eder gibi seviştikçe
Doğacak çocuğum aklıma gelir
Şiir söylerim saadete dair
Odama misafir olduğun gece


NÜ


Uykusuz gecemde bir kadın
Gözlerinin ay ışığında
Vücudu kar beyazlığında
Saçları bir hazine altın

Ne ateşimden haberi var
Ne bilir çıplak olduğumu
Varlığını ve yokluğunu
Duymadan güzel ve bahtiyar

[cicek]

ÖLÜM


Sözünde durmadı mavi gökler
Gün kararıyor gitgide ölüm
Akşam yeli nedameti söyler
Nedamet yer etti bende ölüm

Ne yapsam, gün doğmuyor gönlümce
Sudur akar kendi bildiğince,
Hangi pencereye koşsam gece
Gitmiyor bu can bu tende ölüm

Ne vefasız geçmişten hayır var,
Ne gelecekler imdada koşar,
Çoktandır tekneyi aldı sular
Çoktandır ümitler sende ölüm

ÖLÜMDEN SONRASI

Öldük, ölümden bir şeyler umarak
Bir büyük boşlukta bozuldu büyü
Nasıl hatırlamasın o türküyü,
Gök parcası, dal demeti, kuş tüyü,
Alıştığımız bir şeydi yaşamak

Şimdi o dünyadan hiçbir haber yok
Yok bizi arayan, soran kimsemiz
Öylesine karanlık ki gecemiz,
Ha olmuş ha olmamış penceremiz
Akarsuda aks'imizden eser yok

[cicek]

PAYDOS

Paydos bundan böyle çılgınlıklara!
Sert konuşmaya başladı aynalar,
Yetişir koştum aşkın peşi sıra
Bitirdi beni bu içki, bu kumar

Ne saklayayım gaflet ettiğimi,
Elimle batırmışım gençliğimi;
Binip gideceğim en güzel gemi!
Aldığını geri vermez dalgalar

Meyhaneler, sabahçı kahveleri,
Cümle eş dost, şair, ressam serseri,
Artık cümbüşte yoksam geceleri
Sanmayın tarafımdan hıyanet var

Yaş ilerliyor Artık geçti bizden
Kişi ev bark edinmeli vakitken
Gün gelince biz değil miyiz ölen?
Cenazemiz yerde kalmasın dostlar!

PERİSAN SOFRA

Öldü ne rüzgârlar girdi içeri,
Ne bir kuş havalandı pencereden
Öldü kimse görmedi melekleri
Sorma nasıl habersiz gitti giden

Bir uzun sefere çıktı, diyorlar
Gemiyi gören var mı, hani deniz
Sen gittin, soframız oldu târumar
Doğan günü yadırgıyor halimiz

[cicek]

RUYAMIZ

Bir havuz kenarında yan yana oturmuşuz;
Bu su bizim gölgemiz,biziz şeffaf ve temiz
Su sesine uyarak bir şarkı tutturmuşuz,
Açılan güller gibi suda gönüllerimiz

Ne vakitten beridir burada oturmuşuz?
Dünden, hatta bugünden bile yok haberimiz
Yaşamanın en güzel noktasında durmuşuz,
Bir huzur ahengine dalmış gönüllerimiz

Uyanabilir miyiz sanki böyle rüyadan?
Asırlar kadar uzun,müphem ve tatlı bir an,
Biz o kadar sarhoşuz, o kadar sarhoşuz biz!

İşte gözlerimizde bu suyun derinliği,
İçimizdedir işte bu suyun serinliği;
Biz o kadar, o kadar birbirimiziniz

SANATKARIN ÖLÜMÜ

Gitti gelmez bahar yeli
Şarkılar yarıda kaldı
Bütün bahçeler kilitli
Anahtar Tanrıda kaldı

Geldi çattı en son ölmek
Ne bir yemiş, ne bir çiçek
Yanıyor güneşte petek
Bütün bal arıda kaldı

[cicek]

SASIRDIM KALDIM

Şaşırdım kaldım nasıl atsam adım;
Gün kasvet gece kasvet
Bulutlar, sisler içinde bunaldım;
Gök mavisine hasret

Olmuyor seni düşünmemek Tanrım,
Ummamak senden medet
Suyun dibine vardı ayaklarım;
Suyun dibinde zulmet

Kalmadı ümidin soluk ve cılız
Işığında bereket
Ve ölüm, kapımda kişner, sabırsız
Bir at oldu nihayet,

SAYIKLIYAN AGAC

Güzü duymıya görsün ağaç,
Artık her günü bir işkence
Bir hayale dalar her gece,
Başında gök ürperen bir taç

Göz kırparken ona yıldızlar,
Baharında sanıp kendini
Çağırır eski bülbüllerini
Agaç pırıl pırıl sayıklar

[cicek]

SEN YOKSUN Kİ

gün çingeneler gibi göçebeydi ufukta,
çimenler üzerinde yuvarlandığımız gün,
akarsulardı gittikçe kararan boşlukta;
sularda yüzünden yayılan tatlı bir hüzün

göğe sessizce yükselen ay on dördündeydi;
gece akasya dalında asılı gölgeydi,
bahtiyar başlarımız aynı penceredeydi!

hala o penceredeyim, lakin sular ölgün;
sen yoksun ki, vefasız, sularda ay görünsün

SEN DE HERSEY GİBİ

Sen de her şey gibi,yakınımda iken,
Sen de oluyorsun gözlerimde diken
Git,git benden uzak,uzak bir yere git;
Ne olur,içimde her zaman bir ümit,
Her uzak şey gibi öyle yalnız hayal,
Yalnız rahiya,renk,şarkı halinde kal

[cicek]

SERENAD

Kimdir bana gülümsiyen yeşillik balkonundan,
Demek gecelerden sonra nihayet gün doğuyor
Bir gülüsündür gençliğimi döndürdü yolundan
Yanan şu alnım elinin gölgesiyle soğuyor

Güzelsin ya, ne olursan ol, girdin hikâyeme
Çok değil evi barkı terkedip sana uyduğum,
Ancak sen tâzelikte gül yaraşır pencereme
Uykusuz gecelerimde kokusunu duyduğum

Eğil bak suya, ordadır güzelliğin, gençliğim
Sen gel beni dinle, günlerimiz heba olmasın
Yorgun başımı göğsünde emniyette bileyim
Artık taşlarımız ayrı çeşmelerden dolmasın

SON GECE

O, bu gece derdinden eriyerek akıyor,
Müphem duran ne varsa hep peşine takıyor,
Bak yıldızın akıyor, bak yıldızın akıyor

Ey her gün bir mezarın taşını omuzlayan;
Kalmadı gökte bile senin için ağlayan
Kalkmamak ümidiyle haydi toprağa kapan

[cicek]

SUBAT GÜNÜ

Kim ne bilsin neydi beni uyutan
Uyanmadığım o sabah uykudan

Henüz yaşıyordum yeniden yeni
Bir şubat gününün güzelliğini

Türkü kalmasın diye söylenmedik,
Bendim o yağan kar, âsude şenlik,

Dağlara, ovalara, şehirlere
Sevgilinin hülyalarına göre

TALİHSİZ

Arzunun bir hayalet sardığı bir geceydi,
Bir geceydi hakikat yalanlara baş eğdi
Bu gecenin susuzluk mahsulüsün bunu bil

Kundaksız uzatıldın iğneli beşiğine
Ve böylece Azrail
Istırabı mıhladı küçücük benliğine

Ecelin kucağında erirken çocukluğun,
Aleme sırdı senin varlığın ve yokluğun
Hala bilinmez nedir kalbindeki bunalan

Lambanı yaktılarsa lambanı kendin söndür,
Söndürmekle oyalan,
Gir geceler koynuna,deme yarın gündüzdür,

Belirecek gündüzler sönenlerden yüzsüzdür