Rabbim derken diller...

[cicek]

Dua edenin, 'Rabbim' demesi,
Allah'in 'efendim' demesinin ta kendisidir
Birisi her gece kalkip Allah'i aniyor, O'na dua ediyordu
Seytan ona dedi:
"Ey Allah'i çok anan kisi, bütün gece Allah deyip
çagirmana karsilik seni
buyur eden var mi? Sana bir tek cevap bile gelmiyor, daha ne zamana
kadar
dua edeceksin?"
Adamin gönlü kirildi, basini yere koydu ve uyudu
Rüyasinda ona söyle dendi:
"Kendine gel uyan! Niye duayi, zikri biraktin? Neden
usandin?
Adam: "Buyur diye bir cevap gelmiyor ki, kapidan kovulmaktan
korkuyorum"
dedi
Bunun üzerine dendi ki ona:
"Senin Allah demen, O'nun buyur demesi sayesindedir
Senin yalvarisin, Allah'in senin ruhuna haber
uçurmasindandir
Senin çabalarin, çareler araman, Allah'in seni kendine
yaklastirmasi,
ayaklarindaki baglari çözmesindendir
Senin korkun, sevgin, ümidin Allah'in lütfunun kemendidir
Senin her Yarabbî demenin altinda, Allah'in buyur demesi
vardir
Gafilin, cahilin cani, bu duadan uzaktir
Çünkü Yarabbî demeye izin yok ona
Agzinda da kilit var, dilinde de
Zarara ugradigi zaman, aglayip, sizlamasin diye Allah
ona dert, agri, sizi,
gam, keder vermedi
Bununla anla ki, Allah'a dua etmeni, O'nu çagirmani saglayan
dert,
Dünya saltanatindan daha iyidir
Dertsiz dua soguktur Dertliyken yapilan dua gönülden kopar"