Sarhoşun Tevbesi.

[moments]

Dört arkadaşıyla birlikte Isparta'nın mesire yerlerinden Ayazma'ya gitmiş dere kenarında kendilerine güzel bir yer tutmuş çilingir sofralarını da kurmuşlardı.
Sarhoşun Tevbesi.
Yiyeceklerini içkilerine meze ediyor iççtikçe kafayı buluyorlardı.


Derken dereye yakın bir yerde bir araba durdu. Arabadan biri indi. Elinde bir testiyle suya doğru yöneldi.


Bekir arabanın içine dikkatle baktı. İrkildi bu Bediüzzaman'dı. Onu tanıyordu. Korkuyla birlikte içinde bir sıcaklık hissetti.


Arkadaşlarına "Ben Bediüzzaman'a gideceğim ve ona halimin ne olacağını soracağım" dedi.


Arkadaşları "Delirdin mi?" dediler. "Gidip de ne yapacaksın sarhoş halinle Bediüzzaman2ın eline mi sarılacaksın?é


"Ben gideceğim" diye diretti ve arbaya doğru salınarak gitmeye başladı.


Bu sırada Bediüzzaman Bekir'in geldiğini görmüş ve karşılamak için camı aralamıştı.


Hastaydı yorgana sarılı bir vaziyette arabanın arka tarafında oturuyordu.


Bekir yaklaştı utana sıkıla "Üstadım" dedi "benim halim ne olacak?"


Bediüzzaman şefkatle gülümsedi ve elini tuttu:


"İyi olacak inşaAllah ben sana dua edeceğim."


Bekir arkadaşlarının yanına daha dönmedi.


Bundan sonra içkiyi bıraktı namaza başladı sonraki yıllarda hacca gitti. Ve ömrünün geri kalan kısmını Kur'an'a ve imana hizmetle geçirdi.