İsm-i a’zam duâsı

[moments]

İsm-i a’zam duâsı

İsm-i a'zâm duâsı, kesin belli değildir. Peygamber efendimiz, ism-i a'zâm duâsı hakkında bazı işaretler bildirmiştir.

Hz. Âişe vâlidemiz anlatır: Resûlullah, duânın kabul olmasına sebep olan ism-i a'zâmı bilip bilmediğimi sordu. Bilmediğimi söyleyince, “Yâ Âişe onu öğretmek, onunla dünya için birşey istemek uygun olmaz” buyurdu. Kalkıp abdest aldım ve iki rek'at namaz kılıp, “Allahümme innî ed'ûkellah ve ed'ûkerrahmân ve ed'ûkelberrerrahîm ve ed'ûke biesmaikelhusnâ külleha mâ alimetü minhâ ve mâ lem a'lem entagfirelî ve terhamenî” (67/1) duâsını okudum. Gülümsiyerek “İsm-i a'zâm, okuduğun duânın içindedir” buyurdu.

Peygamber efendimiz, “Allahümme innî es-elüke bienne lekelhamde lâ ilâhe illâ ente yâ hannân, yâ mennân, yâ bedîassemâvâti vel erdı, yâ zel-celâli vel-ikrâm” (67/1) okuyan kişiye buyurdu ki:

“İsm-i a'zâmla dilekte bulundun, bununla duâ edilince, o duâ kabûl olur ve bu duâ ile bir dilekte bulununca, dileği yerine gelir.”

Başka bir zaman da, İsm-i a'zâm, "Ve ilâhüküm ilâhün vahid, lâ ilâhe illâ hüverrahmânürrahîm" âyeti ile "Allahü lâ ilâhe illâ hüvel hayyül kayyûm" âyeti içindedir” (67/1) buyurdu.

Hazret-i Ali’nin bildirdiği ism-i a’zam duâsı var. “Bu duâya sımsıkı sarılın. Çünkü o Arş-ı a'zamın hazinelerinden bir hazinedir.” buyurduğu duâ şöyle:

"Allahümme innî es'elüke yâ âlimel hafiyye, ve yâ men-is-semâu bikudretihi mebniyye, ve yâ men-il-erdu biizzetihi mudhıyye, ve yâ men-iş-şemsü vel-kameru binûri celâlihi müşrika ve mudıyye ve yâ mukbilen alâ külli nefsin mü'minetin zekiyye ve yâ müsekkine ra'b-el-hâifîne ve ehl-et-takıyye, yâ men havaicul-halki indehü makdıyye, yâ men necâ Yûsüfe min rıkk-il-ubûdiyye, yâ men leyse lehü bevvâbün yûnâdî velâ sâhibun yağşa ve lâ vezîrun yu'tî ve lâ gayruhu rabbün yud'a ve lâ yezdadu alâ kesretil-havaici illâ keremen ve cûden ve sallallahu alâ Muhammedin ve âlihi ve a'tini süâli inneke alâ külli şey'in kadîr." (67/1)

Duâya, e'ûzü besmele, Allahü teâlâya hamdü senâ ve Resûlüne salâtü selâm ile başlamalıdır! Peygamber efendimiz, duâya başlarken, “Sübhâne Rabbiyel aliyyil a'lel vehhâb” derdi. Allahü teâlâ, salevât-ı şerîfeyi kabûl eder. Duânın başı ve sonu kabûl olunca ortasının kabûl olmaması düşünülmez.

Peygamber efendimiz, “Allahü teâlâya günah işlemiyen dil ile duâ edin” buyurdu. Böyle bir dilin nasıl bulunacağı suâl edilince, “Birbirinize duâ edin! Çünkü ne sen onun, ne de o senin dilinle günah işlemiştir” buyurdu. Yine buyurdu ki:” Duânın kabûl olması için iki şey lâzımdır. Duâyı ihlâs ile yapmalıdır. Yediği ve giydiği helâldan olmalıdır. “



Esma-i hüsna



Hadis-i şerifte, Esma-i hüsnayı manası ile birlikte ezberliyenin Cennete gideceği bildirilmiştir. Sedece isimler okunup duâ edilirse duâ kabul olur. Esma-i hüsna şunlardır:

1- Allah: Her ismin vasfını ihtiva eden öz adı.

2- Er-Rahman: Dünyada bütün mahlukata merhamet eden, şefkat gösteren, ihsan eden.

3- Er-Rahim: Ahırette, müminlere acıyan.

4- El-Melik: Yaratıcı, kainatın sahibi.

5- El-Kuddüs: Her noksanlıktan uzak.

6- Es-Selam: Her türlü tehlikelerden selamete çıkaran.

7- El-Mümin: İman nurunu veren.

8- El-Müheymin: Her şeyi görüp gözeten, her varlığın yaptıklarından haberdar olan.

9- El-Aziz: Mutlak galip, karşı gelinemiyen.

10- El-Cebbar: Dilediğini yapan ve yaptıran.

11- El-Mütekebbir: Büyüklükte eşi yok.

12- El-Halık: Yaratan, yoktan var eden.

13- El-Bari: Herşeyi kusursuz yaratan.

14- El-Musavvir: Varlıklara suret veren, onları birbirinden ayıran özellikte yaratan.

15- El-Gaffar: Günahları mağfiret eden.

16- El-Kahhar: Her istediğini yapacak gücte.

17- El-Vehhab: Karşılıksız nimetler veren.

18- Er-Razzak: Her varlığın rızkını veren.

19- El-Fettah: Her türlü sıkıntıları gideren.

20- El-Âlim: Gizli açık, geçmiş, gelecek, herşeyi, ezelî ve ebedi ilmi ile çok iyi bilen.

21- El-Kabıd: Rızıkları daraltan, ruhları alan.

22- El-Basıt: Rızıkları genişleten, ruhları veren.

23- El-Hafıd: Kâfir ve facirleri alçaltan.

24- Er-Rafi: Şeref verip yükselten.

25- El-Muız: Dilediğini aziz eden.

26- El-Müzil: Dilediğini zillete düşüren.

27- Es-Semi: Mükemmel işiten.

28- El-Basir: Gizli açık, herşeyi çok iyi gören.

29- El-Hakem: Mutlak hakim, hakkı bâtıldan ayıran.

30- El-Adl: Mutlak adil, yerli yerinde yapan.

31- El-Latif: Lütfeden, her şeye vakıf.

32- El-Habir: Her şeyden haberdar.

33- El-Halim: Cezada, acele etmez, hilm sahibi.

34- El-Azim: Büyüklükte benzeri yok.

35- El-Gafur: Affı, magfireti bol.

36- Eş-Şekur: Az amele, çok sevab veren.

37- El-Ali: Yüceler yücesi.

38- El-Kebir: Büyüklükte benzeri yok.

39- El-Hafiz: Herşeyi koruyucu olan.

40- El-Mukit: Her çeşit rızkı yaratan.

41- El-Hasib: Kulların hesabını en iyi gören.

42- El-Celil: Celal ve azamet sahibi olan.

43- El- Kerim: Keremi bol, karşılıksız veren.

44- Er-Rakib: Her varlığı her an gözeten.

45- El-Mucib: Duâları kabul eden.

46- El-Vasi: Rahmet ve kudret sahibi, ilmi ile herşeyi ihata eden.

47- El-Hakim: Her şeyi hikmetle yaratan.

48- El- Vedud: İyiliği seven, iyilik edene ihsan eden. Sevgiye layık olan.

49- El-Mecid: Zatı şerefli, nimeti, ihsanı sonsuz.

50- El-Bais: Peygamber gönderen, mahşerde, ölüleri dirilten.

51- Eş-Şehid: Her zaman her yerde her an hazır ve nazır olan.

52- El-Hak: Varlığı değişmeden duran. Var olan, hakkı ortaya çıkaran.

53- El-Vekil: Kulların işlerini bitiren.

54- El-Kavi: Kudreti en üstün ve hiç azalmaz.

55- El-Metin: Kuvvet ve kudret menbaı.

56- El-Velî: Müminleri seven, yardım eden.

57- El-Hamid: Hamd ve senaya layık.

58- El-Muhsi: Varlıkların sayısını bilen.

59- El-Mübdi: Maddesiz, örneksiz yaratan.

60- El-Muid: Yarattıklarını yok edip, sonra tekrar diriltecek olan.

61- El-Muhyi: Mahluklara can veren.

62- El-Mümit: Her canlıya ölümü tattıran.

63- El-Hay: Ezelî ve ebedi bir hayat ile diri.

64- El-Kayyum: Zatı ile kaim olan, mahlukları varlıkta durduran.

65- El-Vacid: Hiçbir şey kendine gizli değil.

66- El-Macid: Keremi, ihsanı bol olan.

67- El-Vahid: Zat, sıfat ve fiillerinde benzeri ve ortağı olmıyan, tek olan.

68- Es-Samed: Hiçbir şeye ihtiyacı olmıyan, herkesin muhtaç olduğu merci.

69- El-Kadir: Kudret sahibi, dilediğini yapan.

70- El-Muktedir: Dilediği gibi tasarruf eden, herşeyi kolayca yaratan kudret sahibi.

71- El-Mukaddim: Şerefte birini öne alan.

72- El-Muahhır: Dilediklerini tehir eden.

73- El-Evvel: Ezelî, varlığının başlangıcı yok.

74- El-Ahir: Ebedi, varlığının sonu yok.

75- Ez-Zahir: Yarattıkları ile varlığı açık.

76- El-Batın: Aklın tasavvurundan örtülü.

77- El-Vali: Bütün kainatı idare eden.

78- El-Müteali: Son derece yüce.

79- El-Ber: İyilik ve ihsanı bol.

80- Et-Tevvab: Tevbeleri kabul eden.

81- El-Müntekım: Asilere ceza veren.

82- El-Afüv: Affı çok, günahları yok eden.

83- Er-Rauf: Çok merhamet eden, şefkatli.

84- Malik-ül Mülk: Mülkünde hakim.

85- Zül-Celali vel İkram: Celal, azamet, şeref, kemal ve ikram sahibi.

86- El-Muksıt: Mazlumların hakkını alıcı.

87- El-Cami: İki zıttı bir arada bulunduran.

88- El-Gani: İhtiyaçsız. Herşey Ona muhtaçtır.

89- El-Mugni: İhtiyaç gören, fazlıyla doyuran.

90- El-Mani: Dilemediklerine mani olan.

91- Ed-Dar: Elem, zarar verenleri yaratan.

92- En-Nafi: Menfaat veren şeyleri yaratan.

93- En-Nur: Zatı açık ve âlemleri nurlardıran.

94- El-Hadi: Hidayet veren.

95- El-Bedi: Misalsiz, örneksiz yaratan.

96- El-Baki: Varlığı ebedi olan.

97- El-Varis: Her şeyin asıl sahibi olan.

98- Er-Reşid: İrşada muhtaç olmıyan.

99- Es-Sabur: Ceza vermede, acele etmez.